Kompleks leśny, na którego terenie znajduje się rezerwat, stanowił dobra rycerskie, a w okresie międzywojennym wchodził w skład prywatnego majątku ziemskiego w Proboszczowie. 21 grudnia 1926 roku obszar obecnie określony jako rezerwat przyrody „Ostrzyca Proboszczowicka” został uznany przez ówczesne władze niemieckie za ochronny. W myśl tego orzeczenia, na powierzchni ochronnej wynoszącej 2,46 ha, zabroniono wszelkiego rodzaju uszkadzania roślinności, zakładania kamieniołomów, polowania i niepokojenia zwierzyny, jak również umieszczania ogłoszeń i tablic, oprócz tych, które obwieszczają o ochronności terenu. Jednakże w 1944 roku w toku przygotowań wojennych wojska niemieckie uznały wzniesienie Ostrzycy za strategiczne, umocniły wzgórze linią okopów, wycinając część drzewostanu rezerwatu i odsłaniając w ten sposób widoczność przedpola.

W okresie powojennym w latach 1945 – 1947 obszar lasu stanowiący obecny rezerwat należał administracyjnie do nadleśnictwa Szunów, podlegającego Zielonogórskiemu Okręgowi Lasów Państwowych. W roku 1947 Nadleśnictwo Szunów podzielono na dwie jednostki: Nadleśnictwo Jerzmanice, z siedzibą w Jerzmanicach oraz Nadleśnictwo Wojcieszów Dolny, z siedzibą w Wojcieszowie Dolnym. Z dniem 1 stycznia 1974 roku zostało utworzone po ponownej reorganizacji Nadleśnictwo Złotoryja.

W 1959 roku Ostrzycę objęto pracami archeologicznymi służby konserwatorskiej na Dolnym Śląsku i stwierdzono tam istnienie śladów osadnictwa wczesno – średniowiecznego.

Źródło : wroclaw.hydral.com.pl (P. Jaszke)